We rijden weer vrolijk door en komen in Tampa even in een korte file. Dan rijdt het weer door en komen we bij het stadion van Tampa Rays en slaan we vlak daar achter af naar het strand. Het klopt wat ik op Google maps zag, de parkeerplaats is er. Het was er redelijk vol maar een plekje voor ons was er nog wel. Moesten wel parkeergeld betalen maar dat is prima. Even een gedoe met de CC (ging niet anders) maar uiteindelijk koste het ongeveer $1,50 per uur en we konden tot 18.30 blijven staan. Mochten we langer willen blijven kunnen we altijd nog even opnieuw betalen. Bij de parkeerplaats was ook een douche en een toilet, altijd handig. Het strand ligt nog geen 50m verder op en we lopen het strand op. Het was er druk, tja wat wil je op een zaterdag. Zoveel bewolking als we in Davenport hadden zo weinig is er hier. Stralend blauwe lucht en dus felle zon. Dit houden we in de zon geen 30 minuten uit. We konden gelukkig een soort parasol huren met daarbij stoelen/bedjes. Kost wat maar je bent er meteen gelukkig mee. We huren een mooi stekkie en nestelen ons daar.
De kinderen duiken de warme zee in en we hebben het prima naar ons zin. Na een paar uurtjes bedenk ik me dat de kinderen best een keer kunnen gaan parasailen. Dat was al de hele tijd aan de gang voor ons en ik stuurde de kinderen maar even op pad voor info en kosten. Kosten waren normaal naar mijn idee en ze waren eventueel meteen aan de beurt. Nou dan waarom ook niet. Op blote voeten over het zeer hete strand naar de kiosk. Na invullen van formulieren en de handtekening konden ze naar een parasol lopen en daar even 10 minuten wachten. De boot kwam er aan en de mensen die al geweest waren stapte uit en Ellen en Nieck met 2 Engelsen stapten in. En weg waren ze. Ver op zee konden ze dan 15 minuten parasailen.
Ze hadden het nog nooit gedaan en ze vonden het schitterend. Het was heel hoog en ze konden heel ver kijken. Een mooi avontuur natuurlijk en ze kwamen dan ook vol verhalen terug. Nadat we alles opgegeten hadden en de drank ook op was zijn we maar vertrokken. We waren ook allemaal op verschillende plaatsen stevig verbrand. Dus langer blijven was ook geen optie want de zonnebrand was ook op. De terugweg was rustig, Ellen en Nieck sliepen direct in de auto en we zochten op de terugweg een Chilli’s. Alles wat we onderweg tegenkomen behalve Chilli’s. Dan besluiten we toch ergens anders heen te gaan, maar bij de afslag waar het bewuste restaurant zou zijn was er niet. Tja dan nog 30 minuten doorrijden en dan zijn we vlakbij onze villa en daar ligt zeker een Chilli’s. Daar aangekomen is het natuurlijk weer druk. We kunnen wel direct gaan zitten maar dan wel in het gedeelte bij de bar. Hier kan je zo inlopen zonder naar een tafel gewezen te moeten worden. Ook hier eten we weer prima en zien het met de minuut drukker worden. Als we weggaan is de wachtrij weer groot. In de villa aangekomen schrijf ik weer mijn verhaaltje en de kinderen duiken nog even het zwembad in, het zout er even afspoelen.
Mooi avontuur; parasailen!Minder leuk; onvriendelijke landgenoten. Mochten we jullie ooit tegenkomen: Kom er gezellig bij zitten!
BeantwoordenVerwijderenWat een leuke dag weer en ook nog parasailen toe maar.
BeantwoordenVerwijderenWow, toch wel iets bijzonders zo voor de kids !
BeantwoordenVerwijderen