We kunnen pas vanaf 6.30 ontbijten en moeten 7.00 uur al op weg zijn. Op zich geen probleem, maar we moeten wel de tijd in de gate blijven houden. We checken meteen uit wat wel gezegd 1 seconde duurde. De dame van gisteren zat weer achter de balie en wist precies wie we waren en dus ook dat alles al betaald was. We gaan ontbijten en alles is weer aanwezig wat je zou verwachten bij een ontbijt in een ‘normaal’ Amerikaans hotel. We eten dan ook prima en nemen een extra koffie mee voor onderweg. De weg naar Miami is voor deel een toll weg en we rijden weer vrolijk door de poortjes heen met onze Sun Pass sticker.
Het is op zich een mooie weg naar Miami maar ook saai, dat wil zeggen alles een rechte weg, weinig te zien dan moeras. Door de snelle vaart van 70mph zie je natuurlijk geen details van de natuur. De rit naar het vliegveld is ongeveer 2 uur en we tuffen vrolijk door. In Miami wordt het wat drukker en de Tomtom laat ons de binnenweg zien, maar alles rijd prima door en we staan dan ook zo op het aangegeven adres, de car rental en rijden direct door naar Dollar.
We parkeren de auto en de medewerker van Dollar bekijkt hem tikt de mile stand in we krijgen na wat printproblemen netjes ons bonnetje met eindsaldo van $0,-. Prima dus en we lopen naar de Mover, het treintje naar het vliegveld. We zijn zo op het vliegveld en we moeten voor Delta naar Concourse H. Dat is even lopen en de lift pakken maar dan komen we bij de check-in balie. Hier is alles zoveel mogelijk gericht op eerst je boarding passen printen bij kiosken en dan de koffers inleveren.
De passen hadden we al dus sluiten in de rij aan voor de koffers in te leveren. Dit duurt vrij lang, de rij loopt niet door en we zien dat we de extra tijd die we hadden snel vervliegt in de wachttijd. Voor ons waren veel, zeg maar heel veel, mensen die overgewicht hadden, dus te zware koffers. Natuurlijk was ieder verbaasd hoe dit kon, maar de medewerkers waren hierin star. Iedere koffer die te zwaar was moest bijbetaald worden. Er waren zelfs taferelen waarbij koffers open gingen en een deel in de handbagage verdween. Vreemd genoeg werd op de handbagage weer heel weinig gecontroleerd. Maar goed wij zijn aan de beurt en gelukkig klopte mijn weegschaal en de man achter de balie gaf ons een compliment. Heel goed geregeld meneer, eindelijk iemand die zich voorbereid heeft. U zult wel veel reizen vertelde hij. Tuurlijk meneer, ieder jaar naar Florida. De koffers gaan weg en die zien we als het goed is pas terug in Brussel.
We stappen in een MD88 waarbij de indeling 3 stoelen links en 2 rechts. We hadden 2 keer 2 rechts en de stoelen zaten prima en we hadden verbazend veel beenruimte. De vlucht ging prima, alleen wat drinken en Pretzels onderweg maar je had ook wat mee kunnen nemen vanuit het vliegveld. We komen aan op Atlanta en gaan verder onder het zelfde vluchtnummer maar wel een ander toestel naar Amsterdam. Ja we gaan eerst naar Amsterdam en dan naar Brussel. Dat krijg je als je echt op het laatste moment pas een vlucht boekt. In het toestel naar Amsterdam was de indeling 2 stoelen links, 4 in het midden en 2 rechts.
We zitten nu met z’n vieren in het midden en hebben in dit vliegtuig ook een eigen schermpje. Het vliegtuig staat bij de nieuwe Internationale vertrekhal. Hierheen gaan we met de treintjes die ondergronds lopen. Deze keer werken ze allemaal goed en zijn zo in de hal. Deze is geheel nieuw en ziet mooi uit. We kopen van onze laatste dollars nog wat te eten en kunnen dan ook al meteen boarden. We verlaten op tijd de gate maar staan dan al snel stil. Een onweersbui vooral op vertrekbanen leggen heel het vliegveld stil. We wachten hier een half uurtje ongeveer en denken dan weg te kunnen. Jammer dus er staan zeker 27 vliegtuigen voor ons krijgen we gemeld. Dus nog langer wachten. Uiteindelijk kunnen we wel iets eerder weg maar toch het duurt zolang dat we aan de grond eerst nog wat te drinken krijgen. Eenmaal in de lucht hebben we veel zeg maar heel veel turbulentie. Zoveel dat de stewardessen moesten gaan zitten en er niets uitgedeeld werd. Toen we rond de 10km hoogte kwamen was dit niet beter, de lucht was op deze hoogte nog ‘bewolkt’ of mistig en dat had ik nog nooit gezien. Of dit ook de oorzaak was van de turbulentie weet ik niet maar het was niet prettig. Het vliegtuig maakte nog wat extra omwegen om de turbulentie te ontwijken wat uiteindelijk ook lukte. De schermpjes werkte allemaal niet en we kregen de melding dat het systeem te warm was geworden en dat alles uitgezet werd en na 10 minuten een nieuwe poging gedaan werd om alles op te starten. Dit lukte gelukkig uiteindelijk ook en we kregen ook meteen eten op dat moment. Chicken or Pasta en eventueel Chicken salad. We hadden Chicken voor de kinderen en Pasta voor ons. Smaakte ook weer goed, geen probleem. De schermpjes werken weer en we hebben keuze uit heel veel films. Ik kijk naar Sherlock Holmes de tweede film en gebruik de gekocht oordopjes in Florida. Dit zijn Noise Cancelling oorpluggen en werken uitermate goed. Ook laat ik Petra luisteren. Verbazend dat je ongeveer 80% vlieggeluid weghaalt ermee. Het geluid van de film was prima te horen. Een goede aankoop vond ik. We vliegen nu richting Amsterdam en zijn door al het wachten en omvliegen flink wat tijd verloren. Als we op schema landen dan hebben we maar 40 minuten voordat de Cityhopper naar Brussel vertrekt. De piloot gaf aan dat we ongeveer 1 uur vertraging hadden en dus gingen we de overstap niet halen. We vragen nog aan de steward hoe en wat maar die verwijst ons naar de agent bij de gate en wist verder ook niets. Tja dat is dan verder afwachten. De vlucht gaat verder goed, ik probeer nog wat te slapen wat af en toe lukt. Zoals gezegd landen we tegen 7.00 uur ’s morgens in Amsterdam en ons vliegtuig naar Brussel was al om 6.40 uur vertrokken. We stappen uit het vliegtuig en komen bij de gate waar een dame van KLM staat. Zei gaf aan gaat u maar naar T6 (dit is een Ticket machine) en daar wordt u verder geholpen. Dit doen we en eigenlijk staat hier niemand. Dus ik scan mijn boarding pass en krijg meteen een melding dat we te laat zijn en dat KLM al gezorgd heeft een boeking voor het volgende vliegtuig en of ik nu de nieuwe tickets wilde printen. Prima dat doen we natuurlijk en we zien dat de volgende KLM Cityhopper om 10.00 uur vertrekt naar Brussel. Mooie tijd dus en de tickets komen uit de machine. Tevens krijgen we een voucher van € 10,- om wat te eten en of te drinken en een tegoed van € 50,- voor een volgende vlucht van KLM, Delta of Air-France. Dit alles natuurlijk per persoon. Op zich allemaal goed geregeld en de vertraging wordt dan gecompenseerd met wat geld. Hiermee waren we tevreden en vooral dat dit automatisch was geregeld. We lopen naar de andere kant van Schiphol naar de B gate. Weer eerst de douane en beveiliging en dan helemaal naar de andere kant. Daar aangekomen eten en drinken wat en betalen met de vouchers. De Cityhopper staat niet aan een gate dus moeten we met de bus naar het vliegtuig. Het is een klein vliegtuig en Petra en ik zitten bijelkaar bij de nooduitgang en Nieck en Ellen helemaal achterin.
We vliegen in nog geen half uur naar Brussel. Onderweg nog snel iets te drinken en koekjes van Blond. De landing gaat prima en we stappen langzaam uit. We weten dat de koffers nog wel even duren en we moeten een stukje lopen voordat we in de hal zijn waar ook de koffers aankomen. Bij de Bagage Claim aangekomen gaat de band rollen en komen de koffers, dachten we in ieder geval. Drie koffers komen snel en de laatste onze oudste witte koffer kwam niet, helemaal niet. Je blijft toch wachten totdat je zeker bent dat er niets meer komt, dus naar de balie. In Brussel zijn er twee, eentje waar Delta bij staat en veel andere en bij de andere KLM met veel andere. Ondanks dat ze een beetje bij elkaar horen is dit apart. Ik loop dus naar Delta, want daar is alles geboekt, fout dus. Na een tijdje wachten was ik aan de beurt en krijg te horen dat de maatschappij waarmee je het laatste gevlogen hebt verantwoordelijk is. Dus KLM, en ik naar de andere balie waar het ook weer wachten is. Men kon daar niet zien waar de koffer was, maar geen zorgen vertelde ze deze komt meestal wel terecht. Zodra de koffer hier is brengen we de koffer naar u, u woont toch vlakbij de Belgische grens. Ja dat is zo en dus vullen we ons adres in en geven door kleur, soort en dat er en band omheen zit. We bellen u zodra de koffer hier is.
Oke we gaan met 3 koffers naar de auto die we ook redelijk snel gevonden was. Thuis gekomen kijk ik meteen even op internet en zie dat alle gegevens terug te vinden zijn en dat er nog gezocht wordt naar de koffer. ’s Middags tegen 17.00 uur krijgen we een SMS dat de koffer onderweg is naar Brussel. Rond 18.00 uur krijgen ik een telefoontje vanuit Brussel dat de koffer er is en als het uitkomt tussen 20.00 en 24.00 uur gebracht kan worden. Prima laat maar komen, hopende dat de koffer eerder net na 20.00 zou komen dan tegen 24.00 uur. Jammer voor mij want ik was toch wel moe maar de koffer kwam 23.30 uur, hij was nog helemaal in orde en het lijkt erop, gezien de nieuwe label, dat de koffer in Amsterdam is blijven staan. Maar al met al is het weer goed geregeld en we zijn weer gezond thuis. Als laatste ga ik naar bed en val heel snel in slaap.
Toch wel heftige reisdag zo, en helemaal jammer dat die koffer dan zo laat komt. Wel mooi dat alles electronisch geregeld is, komt geen medewerker meer aan te pas.
BeantwoordenVerwijderenWat een lange reisdag zo zeg. Alles is gelukkig goed gekomen en ook nog een compensatie.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben genoten van jullie blog, erg leuk om te lezen. Wel thuis en tot een volgende keer :-)